2.

Miałam w sumie dodać to wczoraj, ale jakoś tak wyszło, że nie dodałam...

Dziś byłam w Gdańsku na spotkaniu z naszym byłym moderatorem, który objął rolę powołaniowca. I dzięki temu spotkaniu bardzo mocno doświadczyłam jak ogromne ma znaczenie bycie sobą. Jak inaczej rozmawia się z osobą, która udaje, robi coś na siłe, na pokaz, wywyższa się i liczy się tylko jej własne "ja" a jak rozmawia się z osobą, która wkłada swoje całe prawdziwe serducho w to, co czyni, jak prawdziwie opowiada osobie i słowa te rzeczywiście potwierdza życiem, jak ogromnie przykłada się do swoich obowiązków mimo swoich wad, które przeszkadzają i ich właściwym wypełnianiu. Z resztą myślę, że to się trochę uzupełnia z dzisiejszymi słowami Ewangelii: "Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony."

Dziś pada też jeden z moich ulubionych fragmentów: "Dla mnie bowiem żyć - to Chrystus, a umrzeć - to zysk". W czasie, gdy wszyscy zastanawiają się nad sensem śmierci i nad własną przemijalnością Paweł powiada, że umrzeć to zysk, niesamowite. A życie to nie jesteś bezsensowne hulanki, imprezy, marnowanie czasu na głupoty, a sam Chrystus. W tym jednym słowie, w tym jednym Imieniu, zawrta jest cała pełnia życia. Nie trzeba było wymieniać, że zycie to miłość bliźniego, przebaczanie, cierpienie, ogołacanie samego siebie, wystarczyło powiedzieć prosto - życie to Chrystus. Zawsze mnie to zdanie jakoś tak dotykało i jest mi bliskie.

No, to chyba tyle :) Jak Was zanudziłam to przepraszam, ale cieszę się, że mogła przelać tu moje dzisiejsze odczucia.

Poz! T

'Zachwycasz mnie łagodnym pieknem Twym...'