Czasy przemijające jak płynące rzeki
Ku końcowi lub ku morzu dążą
Wir zdarzeń zwalnia jak nurt rzeki przed końcem
By zacząć się cofać lecz nie ma już przed czym
Słów powiedzianych nie cofnie czas
Czynów dokonanych nie zapomni nikt
Tym którzy odeszli tym za którymi za brakło odwagi by biec