NIESAMOWITY OGRÓD ...

Ciemno, szaro i smutno
Szepty, szmery i utyskiwania
Siąpi przenikliwy deszczyk
Z cienia TŁUM się wyłania

Swoją szczególną opowieść
Wnet rozpocząć On raczy
Nie bacząc czy jego słuchacz
Nie boi się Go zobaczyć

Krzyżują się żale, tragedie
Cierpienia i dramaty
O minionym szczęściu słowa
Ludzkie rozterki, dylematy

Jedni aż wyją z bólu
Ze strachu wielkiego, żałości
Inni tylko są smutni
Z tęsknoty, duchowej litości

Już doprawdy nie wiem
Gdzie uwagę swoją kierować
By wszystkich wysłuchać
I skrupulatnie to odnotować

Przedziwna Wieża Babel
Tutaj dzisiaj się kryje
Prawdziwa ludowa mądrość
Z tych szeptów TŁUMU bije

Dwie odwieczne maksymy
Prym dzisiaj tutaj wiodą
Ani wczoraj ani jutro prawdy
Życia i śmierci nie zwiodą

Nikt nie da Ci prawa
Byś nad Śmiercią panował
Sam jednak jeśli zechcesz
O Życiu będziesz decydował

     (autor nieznany )