With time passing lov
Dodano: 8 LISTOPADA 2012
Porwanie cz.1
Porwanie cz.1
Katherine leżała na łóżku. Była już późna noc, ale ona nie mogła zasnąć. Patrzyła tylko na rozgwieżdżone niebo. Nagle usłyszała wibracje. Wyjęła spod poduszki telefon i zobaczyła, że dostała wiadomość od nieznanego jej numeru. ,,Już niedługo będziemy razem na zawsze''. To pewnie pomyłka pomyślała i postanowiła w końcu zasnąć. Następnego dnia sprawa tajemniczej wiadomości nie dawała jej spokoju, ponieważ nad ranem znowu otrzymała smsa od tego samego numeru. Tym razem teść wiadomości brzmiała: ,,Do końca Twojej wolności pozostało 14 dni''. Zdruzgotana opowiedziała o wszystkim swojemu chłopakowi Damonowi.
- Musimy zgłosić to na policję powiedział.
- Nie, to tylko pogorszy sprawę odparła przestraszona Katherine.
- Ale kochanie coś musimy z tym zrobić.
- To na pewno tylko jakieś szczeniackie wygłupy. Dajmy z tym spokój.
- Skoro tak sądzisz to poczekamy na rozwój sytuacji.
- I za to Cię kocham.
- Ja też Cię kocham powiedział i złożył na jej ustach namiętny pocałunek.
Nieco uspokojona Katherine wróciła do domu. Od tej pory dziewczyna codziennie otrzymywała wiadomości z informacją ile dni jej pozostało. Dzień przed domniemanym końcem wolności Katherine udała się z koleżankami do centrum handlowego.
- Muszę kupić sobie nową sukienkę na bal powiedziała Ashley.
- Ja też odparła Nicole w tym roku musimy wyglądać szałowo.
- No tak, w końcu to ostatnia klasa dodała Katherine.
Dziewczyny weszły do kilku sklepów, ale nie mogły znaleźć niczego odpowiedniego.
- Jejku, obeszłyśmy już chyba wszystkie sklepy jęknęła Ash.
- Wiem gdzie jeszcze możemy się udać powiedziała Nicole.
Razem poszły do wskazanego przez nią sklepu. Tam wszystkie znalazły cudowne kreacje.
- Nareszcie! Już myślałam, że pójdę na bal w worku na śmieci zażartowała Ashley.
- Okej. Ja musze już lecieć, ale jeszcze się zdzwonimy i umówimy się na kolejny wypad na miasto powiedziała Katherine.
- Cześć!
- Narka!
Katherine udała się prosto do domu. Zmęczyło ją wielogodzinne chodzenie po sklepach. Opadła na fotel i wyjęła z torebki telefon. Miała 1 nieodebraną wiadomość. ,,Już jutro nikt nas nie rozdzieli. O 16.00 wreszcie będziesz tylko moja.
- Co za dupek powiedziała sama do siebie, a następnie zadzwoniła do Damona.
- Hej misiu powiedziała drżącym głosem.
- Co się stało? Znowu dostałaś od niego wiadomość? zapytał.
- Już nie mam siły. Ten idiota pisze do mnie codziennie. Boję się odparła łamiącym się głosem.
Nie masz się czego, wiesz że nie dam Cię skrzywdzić. Zaraz do Ciebie przyjadę.
- Nie musisz, chyba po prostu popadam w paranoję.
- Dobrze, ale jutro się spotkamy?
- Jasne, o której?
- O 14.00 Ci odpowiada?
- Tak, nie mam żadnych planów.
- To do jutra. Kocham Cię. Pa.
- Ja też Cię kocham odparła i rozłączyła się. Opadła na łóżko i zasnęła. Obudziła się wczesnym rankiem ubrana w ciuchy z wczoraj. Pobiegła do łazienki, aby wziąć prysznic. gdy już się ogarnęła sprawdziła, czy nie dostała jakiejś nowej wiadomości. Na szczęście dzisiaj jeszcze nikt jej nie niepokoił. Była szczęśliwa z nadchodzącego wspólnie spędzonego dnia z Damonem. Dochodziła już godzina 14.00, więc Katherine wyszła na spotkanie ze swoim chłopakiem. Gdy dotarła do parku, w którym mieli się zobaczyć, ujrzała go siedzącego na ławce. W promieniach słońca jego kruczoczarna czupryna odbijała granatowe refleksy.
- Hej!
- Witaj zamruczał i przyciągnął ją do siebie dzisiaj mamy czas tylko dla siebie.
- W końcu się odprężę i zapomnę o ostatnich dwóch tygodniach.
- Już ja się o to zatroszczę powiedział Damon.
Siedzieli na ławce w parku rozmawiając przez prawie dwie godziny. Nagle zadzwonił jego telefon. Okazało się, że jego siostra miała wypadek.
- Przykro mi skarbie, ale muszę do niej jechać powiedział.
- Rozumiem, leć, jutro się spotkamy.
- Cześć odparł i pobiegł do siostry. Katherine wstała z ławki i udała się w drogę powrotną do domu. Na nieszczęście zaczął padać deszcz. Cała przemoczona szła z ponurą miną, gdy nagle zdała sobie sprawę z tego, że jest już 16.00. Odwróciła się i ujrzała twarz swojego oprawcy...
- Musimy zgłosić to na policję powiedział.
- Nie, to tylko pogorszy sprawę odparła przestraszona Katherine.
- Ale kochanie coś musimy z tym zrobić.
- To na pewno tylko jakieś szczeniackie wygłupy. Dajmy z tym spokój.
- Skoro tak sądzisz to poczekamy na rozwój sytuacji.
- I za to Cię kocham.
- Ja też Cię kocham powiedział i złożył na jej ustach namiętny pocałunek.
Nieco uspokojona Katherine wróciła do domu. Od tej pory dziewczyna codziennie otrzymywała wiadomości z informacją ile dni jej pozostało. Dzień przed domniemanym końcem wolności Katherine udała się z koleżankami do centrum handlowego.
- Muszę kupić sobie nową sukienkę na bal powiedziała Ashley.
- Ja też odparła Nicole w tym roku musimy wyglądać szałowo.
- No tak, w końcu to ostatnia klasa dodała Katherine.
Dziewczyny weszły do kilku sklepów, ale nie mogły znaleźć niczego odpowiedniego.
- Jejku, obeszłyśmy już chyba wszystkie sklepy jęknęła Ash.
- Wiem gdzie jeszcze możemy się udać powiedziała Nicole.
Razem poszły do wskazanego przez nią sklepu. Tam wszystkie znalazły cudowne kreacje.
- Nareszcie! Już myślałam, że pójdę na bal w worku na śmieci zażartowała Ashley.
- Okej. Ja musze już lecieć, ale jeszcze się zdzwonimy i umówimy się na kolejny wypad na miasto powiedziała Katherine.
- Cześć!
- Narka!
Katherine udała się prosto do domu. Zmęczyło ją wielogodzinne chodzenie po sklepach. Opadła na fotel i wyjęła z torebki telefon. Miała 1 nieodebraną wiadomość. ,,Już jutro nikt nas nie rozdzieli. O 16.00 wreszcie będziesz tylko moja.
- Co za dupek powiedziała sama do siebie, a następnie zadzwoniła do Damona.
- Hej misiu powiedziała drżącym głosem.
- Co się stało? Znowu dostałaś od niego wiadomość? zapytał.
- Już nie mam siły. Ten idiota pisze do mnie codziennie. Boję się odparła łamiącym się głosem.
Nie masz się czego, wiesz że nie dam Cię skrzywdzić. Zaraz do Ciebie przyjadę.
- Nie musisz, chyba po prostu popadam w paranoję.
- Dobrze, ale jutro się spotkamy?
- Jasne, o której?
- O 14.00 Ci odpowiada?
- Tak, nie mam żadnych planów.
- To do jutra. Kocham Cię. Pa.
- Ja też Cię kocham odparła i rozłączyła się. Opadła na łóżko i zasnęła. Obudziła się wczesnym rankiem ubrana w ciuchy z wczoraj. Pobiegła do łazienki, aby wziąć prysznic. gdy już się ogarnęła sprawdziła, czy nie dostała jakiejś nowej wiadomości. Na szczęście dzisiaj jeszcze nikt jej nie niepokoił. Była szczęśliwa z nadchodzącego wspólnie spędzonego dnia z Damonem. Dochodziła już godzina 14.00, więc Katherine wyszła na spotkanie ze swoim chłopakiem. Gdy dotarła do parku, w którym mieli się zobaczyć, ujrzała go siedzącego na ławce. W promieniach słońca jego kruczoczarna czupryna odbijała granatowe refleksy.
- Hej!
- Witaj zamruczał i przyciągnął ją do siebie dzisiaj mamy czas tylko dla siebie.
- W końcu się odprężę i zapomnę o ostatnich dwóch tygodniach.
- Już ja się o to zatroszczę powiedział Damon.
Siedzieli na ławce w parku rozmawiając przez prawie dwie godziny. Nagle zadzwonił jego telefon. Okazało się, że jego siostra miała wypadek.
- Przykro mi skarbie, ale muszę do niej jechać powiedział.
- Rozumiem, leć, jutro się spotkamy.
- Cześć odparł i pobiegł do siostry. Katherine wstała z ławki i udała się w drogę powrotną do domu. Na nieszczęście zaczął padać deszcz. Cała przemoczona szła z ponurą miną, gdy nagle zdała sobie sprawę z tego, że jest już 16.00. Odwróciła się i ujrzała twarz swojego oprawcy...
Kama
Komentarze
forlove5
na razie nie mam czasu, ale w następnym tygodniu na pewno pojawi się 2 część :)
10/11/2012 14:19:35
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika forlove5.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
Informacje o forlove5
Inni zdjęcia: ... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24
