to zdjęcie miałam dodać przy odpierdzielu, ale chuj. buty, idąc od lewej: moje, Anki, moje, Anki. i mój dywan. tak, paradowałyśmy po chacie w jednym trampku i jednym glanie, pozdro.

dzisiaj do mnie nie mówić, po prostu.
pięć lat, PIĘĆ! nie dociera to do mnie, tęsknię za nim tak, jakby to było niecały miesiąc temu i jakby dziś mijał właśnie miesiąc. a to mija dziś już pięć lat od kiedy go zabrakło i pięć lat od kiedy za nim tęsknię. pięć cholernych lat, pięć lat. cofnijmy czas i pozwólmy mu przeżyć. niech nie umrze tak nagle, odśniezając podjazd. niech pan od gazu zadzwoni po pogotowie wcześniej, niech on przeżyje.
kocham Cię dziadku. tak bardzo Cię kocham.
i ryczę pisząc te słowa.

i muszę się już powoli pogodzić z tym, że Paluszka nie wróci. moja mała, kochana kotka już tu nie wróci.

dzisiaj nie wyrabiam, po prostu dzisiaj jest mi za smutno.

ale i tak, kocham Cię dziadku, zawsze będę, byłeś najlepszym dziadkiem na świecie, pamiętaj! kocham Cię.