Ile ja się napłakałam dziś to tylko Bóg jeden wie...

A wszystko przez jednego smsa...

Jak człowiek może przypadkiem wbić w plecy nóż.

"Chcę mieć ładną figurę a poszłam jeść".

Spoko... Ale jak pisze ci to osoba, której figury można pozazdrościć...

Poleciała dziwna rozmowa... Przyznałam się do swojego wnętrza...

Tak poranionego zabawami w odchudzanie,

nienawiścią do siebie...

porażką, w której teraz trwam...

Chcę zniknąć... przestać jeść...

Nie czuć głodu, ćwiczyć do upadłego...

Mówię to teraz a i tak zrobię inaczej...

nienawidzę siebie, nienawidzę swojego ciała...

co z tego, że może jestem mądra...

może wartościowa...

jak najzwyczajniej w świecie jestem gruba i brzydka...

"wnętrzem cudowna"... A co z zewnętrzem? 

przepraszam, bo wiem, że nie chciałaś zranić...

że mnie kochasz...

Ale no, wyszło tak samo z siebie... Po prostu... przypadkiem. 

Wybaczam...

ale mam po nocy.

 ASK