gorąąąąąco

Właśnie skończyłam ćwiczyć i wzięłam szybki pryśnic . Niesamowite uczucie ogarnęło mnie dzisiaj jak ćwiczyłam . Cała spocona, ledwo oddychająca, cieszyłam się jak mało kiedy . To się nazywa szczęście . Nie odpuszczałam ani na chwilę . Dobrze, że dzisiaj nie zrezygnowałam z ćwiczeń ,bo miałam taką ochotę , żeby poleniuchować cały dzień i nic nie robić . Ale kiedy ćwiczę wydaję mi się ,że mogę zrobić wyszstko , że jestem ponad tych ludzi "idealnych" - jestem lepsza . Nachodziła mnie ostatnio myśl żeby zrezygnować i już nie walczyć o lepszą siebie , że nigdy nie będę taka jaka bym chciała być , że niepotrzebie się męczę , że to nic nie da . Ale nie, nie poddam się będę walczyć . Ćwiczenia dają mi tyle radości, szczęście, odstresowują mnie ,sprawiają ,że się częściej uśmiecham, to jest uczucie niedoopisania, dlatego nie mogę z tego tak po prostu zrezygnować . Z każdym następnym dniem kiedy ćwiczę ,czuję się lepiej i niech już tak zostanie . Nigdy wcześniej nie pomyślałabym ,że można pokochać ćwiczenia - pocąc się i męcząc ,ledwo lapiąc oddech , ale to jest to czego potrzebuję i pomału nie wyobrażam sobie dnia bez wysiłku , jakiegokolwiek ruchu . Może jest jednak jeszcze dla mnie jakaś szansa ? :))

Kochane wspierajmy się , jesteśmy w tym razem i damy radę !<3

Buuuziaki :***