I park stoi jak stał, czas gonił jak gnał,
czas trwonisz jak hajs, hajs trwonisz jak masz.
Potrzebne by znieczulić się, bo wciąż jeszcze bolą,
operacje na otwartym sercu anestezjolog.
Zapomnę to wszystko, jak wszystko to nie jest pocieszenie,
ostatnia szansa na wieczność, miłość..
Nie wiem, gdzie jest, czy jest, wątpię,
myślę wyjedź z oczu, z serca.
Tylko obserwowani przez użytkownika fewbreaths
mogą komentować na tym fotoblogu.