Czas na sentymenty i wspomnienia!

Tak mocno utkwiło mi w głowie TO miejsce, TEN czas, TE zdarzenia, TE chwile, TA praca.

Bardzo tego pragnęłam i zupełnie tak samo mocno tego nie chciałam. 

TAM zadecydowałam. Postanowiłam że to koniec.

I wtedy...

I wtedy dostałam wiadomość... Tak głupia byłam, że izolując się od świata, nie odizolowałam się od telefonu.

I wtedy znowu miałam mętlik w głowie jak jakaś piętnastolatka.

Zmiana zdania.

Tak jest.

Aż do teraz :)

Kocham wspominać te chwile, ten czas, który dał mi tyle do myślenia i tyle niejasności jak i jasności. 

Wycisk.

Bez tych kilku dni moje życie pewnie wyglądałoby inaczej niż wygląda w tej chwili, więc muszę się do siebie uśmiechnąć i powiedzieć w duchu - dziękuję.

_______________________________________________

Piękne chwile dzisiaj są smutnymi wspomnieniami wczoraj.

T.