Antoine

Wszystko jest takie popierdolone

że nie wiem czy mam płakać czy walić pięścią w ścianę
choć w tej chwili jestem w stanie robić i jedno i drugie
mam w sobie tyle siły - jestem tak wkurwiona, że aż czuję tę siłę

i jednocześnie chcę (potrzebuję) płakać z bezsilności

ostatnio często miewam takie przeciwności nastroju

nic nie jest jak powinno

czuję się blokowana, jakby ktoś podcinał mi skrzydła

nawet fbl nie działa mi jak trzeba na moim 'super rzęch komputerze z epoki kamienia łupanego(jak sądzę)'

nie mogę tańczyć, nie mogę puszczać głośno muzyki, bo jest pierdolona cisza nocna

(chciałabym do domu :<)
brakuje mi tamtej wolności, niezależności

nie lubię się z kimś liczyć, choć znając mnie gdyby ktoś o tej porze odstwiał sobie densy

byłabym nieźle wkurwiona i zapewne stała pod drzwiami sąsiada 
(już kilka razy w poprzednim mieszkaniu miałam taką sytuację xd )
<dla jasności - mam kilka przeprowadzek na swoim koncie życiowym>

 
od kilku dni czuję presję

czegokolwiek nad czymkolwiek i od kogokolwiek 

straszne uczucie ( nie polecam )

dłonie obrzydliwie śmierdzą mi cebulskiem i pomidorami
( kocham moją pracę .. :))) )

aż nie mogę się napić herbaty bo jak trzymam kubek 

ten powodujący dyskomfort zapach, utrudnia mi picie 
( co za bełkot :/ )

brakuje mi czasu

mam za mało czasu na wszystko

potzebowałabym żeby jeden dzień miał 2 doby ( jakkolwiek to brzmi )