Studnia

"Tyle wiemy o sobie, na ile nas sprawdzono.". Wciąż oceniamy i krytykujemy ludzi. Śmiejemy się z sytuacji, z których sami prawdopodobnie nie potrafilibyśmy wybrnąć. Krzyczymy, choć dwa dni temu popełniliśmy ten sam błąd. Czasami nie potrafimy postawić się w czyjejś sytuacji, niekiedy nawet się tego boimy. Może popełnilibyśmy tę samą gafę? Człowiek nikogo tak bardzo nie lubi oszukiwać jak samego siebie. Najtrudniej jest stanąć przed swoim obliczem. Nie potrafimy zrozumieć siebie, a uważamy, że rozumiemy inną osobę? Osobę o innym spojrzeniu na świat, innym otoczeniu, innej rodzinie... Człowieczeństwo to jedno z największych błogosławieństw, dziwot jak i przekleństw świata. Zdając sobie sprawę z tego wszystkiego, wciąż jestem niedojrzałym człowiekiem, którego uczy doświadczenie - a i tak często drępczę dróżką własnych popełnionych błędów. I będę mówić, oceniać i krytykować, jednak coś się zmieni, od teraz postaram się być bardziej empatyczna. A szczerze mówiąc, czym byłby ten nudny świat bez naśmiewania się z każdego po kolei :)?

Z przyziemnych spraw:

Są rekolekcje, więc ostatnie trzy dni przed Wielkanocą "Leonium" poświęca na okupowanie kościoła. Pokazywaliśmy też talenty, byliśmy mimami i słuchaliśmy o teatrach w średniowieczu (kilkugodzinne zabijanie człowieka). Troszkę "misidżów" wysłaliśmy i... Albo nic, bo się Górkoś obrazi ;*. Ogółem miła atmosfera. Ale ta wiosna mnie zmęczyła... A to dopiero początek! Jednak jest to miłe zmęczenie. Nawet nie zdawałam sobie sprawy, że człowiek potrafi rozkwitnąć jak ta wisienka na moim podwórku :). Wiosna to chyba najlepsze lekarstwo na smutki, nie? Tym razem zabiorę jej trochę do słoiczka i zostawię na zimę.

Próbuję robić zdjęcia, ale chyba jestem antytalentem. Mam ochotę wyrzucić aparat przez okno! Ale wybiorę opcję zarówno trudniejszą jak i mniej prawdopodobną do zrealizowania (ba, nie ma jak to efektywność bruku na podwórku), czyli zacznę ćwiczyć.

Zdjęcie wykonał Górkoś - mistrz kadrowania. Mój skromny wkład w to zdjęcie to modelka i przeróbka :>.

Pozdrowienia dla Górkosia  i Nagiego (już nie mogę się doczekać Twoich digartów!).

Pronto, pronto!