Skurwiel nie skurwiel, ale też człowiek.
Mimo, że zmienia się jego wiek.
To uczucia nie zmieniają się.
Ciągle coś czuje, cięgle coś chcę.
Ból niszczy go, już nie poznaje go nikt.
Szczery, zbyt szczery? Jego słowa bolą, aż tak?
Lecz to jego świat. Musi mieć kogoś przy sobie.
Bo jak nie ma to świruje. Samotność niszczy
przecież Ciebie i mnie, go zresztą też...
Więc wiedzcie, nigdy nie opuszczajcie się!