Życie na poczekaniu...

"Życie na poczekaniu Życie na poczekaniu przedstawienie bez próby ciało bez przymiarki głowa bez namysłu. Nie znam roli, którą gram wiem tylko, że jest moja - niewymienna. O czym jest ta sztuka zgadywać muszę wprost na scenie. Kiepsko przygotowana do zaszczytu życia narzucone mi tempo akcji znoszę z trudem Improwizuję, choć brzydzę się improwizacją Potykam się co krok o nieznajomość rzeczy Mój sposób życia zatrąca zaściankiem Moje instynkty to amatorszczyzna Trema tłumacząc mnie tym bardziej upokarza Okoliczności łagodzące odczuwam jako okrutne Nie do cofnięcia słowa i odruchy nie doliczone gwiazdy charakter jak płaszcz w biegu dopinam- oto żałosne skutki tej nagłości. Gdyby choć jedną środę przećwiczyć za wczasu albo choć jeden czwartek raz jeszcze powtórzyć a tu już piątek nadchodzi z nieznanym mi scenariuszem Czy to w porządku? - pytam (z chrypką w głosie bo nawet nie dano mi odchrząknąć za kulisami) Złudna jest myśl, że to tylko pobieżny egzamin składany w prowizorycznym pomieszczeniu. Nie. Stoję wśród dekoracji i widzę jak są solidne Uderza mnie precyzja wszelkich rekwizytów Aparatura obrotowa działa od dłuższej już chwili Pozapalane zostały nawet najdalsze mgławice Oh, nie mam wątpliwości, że to premiera i cokolwiek uczynię zamieni się na zawsze w to co uczyniłam." [Wisława Szymborska] :)