`A niebo płakało razem z nią...
Dodano: 18 LUTEGO 2014
Kieliszki pełne łez wypijam dziś do dna ....
Nie mam pojęcia od czego zacząc, zaczynając od tego że nic nie jest takie jak powino być, monotonia mnie dopada wzloty upadki nie mogę się podnieść on dobija mnie do dna i nie mogę oddychać. Czemu tak sie dzieję że z jednej strony jesteś szczęśliwy a z drugiej strony czujesz się jak przykuty i nie masz prawa głosu siedzisz za ścianą przez którą oglądasz jak mija cie życie a ty nie możesz nic zrobić i tkwisz w tym gównie i stajesz się niczym bo wszystko z dnia na dzień oddala sie. Zazdroszczę ludzią któży są zdolni podołać się zadania i wszystko sobie poukładać. Chyba gdzieś się po drodzę zgubiłam LECZ JUŻ ICH TU NIE MA...
