jej. straszne to wszystko, przytłaczające. mamy po kilkanaście lat, przed nami świat stoi otworem, a my młodzi, głupi, naiwni, nie uodpornieni na bodźce zewnętrzne tego świata gubimy się we wszystkim, tak szybko, tak nagle. gdzie się podział szacunek do innych ? wzajemna pomoc ? czasy mamy nie przyjemne, ludzie mijają się bezinteresownie, nie zwracając uwagi na to jak wiele bólu i przykrości mogą zrobić przy okazji. kiedyś szacunek był, ludzie byli ludźmi a nie egoistycznymi i materialnymi zwierzętami. przeraża mnie sama myśl o tym co będzie kiedyś. jeżeli na prawdę my ludzie pochodzimy od małp to bezwarunkowo stwierdzam, że znowu zaczynamy się w nie zamieniać. szanujmy, kochajmy, bądźmy ludźmi zanim ten cały syf nas pochłonie. dobranoc wszystkim.