Weird feeling inside...

To dziwne...

Dlaczego rzecz, którą tracimy, pragniemy najbardziej ??

Dlaczego wielkie znaczenie tej rzeczy odkrywamy dopiero po jej utracie?

Obecnie moją duszę ogarnia bardzo dziwne, z lekka irytujące uczucie....

poniekąd to smutek...

może jest w nim trochę żalu, rozdrażnienia i dziecinnej tęsknoty....

początkowo był przedmiotem, nieistotnym, zwyczajnym...
potem stał się zabawką, która napawała mnie radością...
jak każda zabawka znudziła mi się, oraz denerwowała swoimi uszkodzonymi częściami...
teraz jednak wiedzę, że bez względu na swoje niedoskonałości był istotny...
lecz jest już za późno...
pozostała mi tylko tęsknota....

jednak nie czuje żalu za porzucenie mojej zabaweczki, czuje go, bo nie ma jej przy mnie...

jestem już dużą dziewczynką, ba... kobietą... zmiany są w życiu potrzebne, nieprawdaż ?

ale prawdę mówiąc, to byłaby moja najlepsza pamiątka z młodości....

niestety nieuniknione są cierpienia z powodu rozłąki z czymś co kochamy...