1.

4.05.2019r.

Poprzedni wpis jest już nieaktualny.

Nie jestem w związku. Co to oznacza? Że wszystko przewidziałam? Że moja intuicja mnie nie zawodzi? Dodałam wpis dzień przed tym, jak mnie zostawił.

18 kwietnia jest dla mnie pamiętną datą, jest dla mnie bardzo trudną datą. On zna tę datę równie dobrze, bo kilka lat wstecz tego dnia wypłakiwałam się w jego ramię, pocieszał mnie i wspierał, a tym razem płakałam z jego powodu.. Nie przytulił - odwrócił się plecami w drugą stronę.

Minęło już trochę dni, a ja nadal nie potrafię się z tym pogodzić. Nie mogę wyobrazić sobie nikogo innego przy moim boku, nie chcę. Nadal go kocham, tylko przy tym ogromnie cierpiąc, bo nie mogę nic z tym zrobić. Tęsknie. Za wszystkim co z nim związane, nawet za jego tysiącem cholernych budzików, które codziennie dzwoniły za świtu, kiedy i tak wiedział, że jeszcze nie trzeba wstawać albo jest dzień wolny. Tęsknię za wszystkim co mi w nim "przeszkadzało". Tęsknię za wszystkim co w nim uwielbiałam.. Ciągle widzę przed oczami jego pewny chód, spojrzenie w moją stronę albo uśmiech, którym mnie obdarowywał. Tęsknię za jego dotykiem - zawsze miał ciepłe dłonie i ciało. Tęsknię za chowaniem się w nim przed tym okropnym światem.. kiedy wieczorem przed snem obejmował mnie, a ja byłam wtedy taka maleńka, bezpieczna.. Będąc z nim zawsze czułam się bezpieczna, dołożył wielu starań żebym mogła się tak czuć.

A dziś? Dziś jestem. Po prostu jestem i nic więcej. Uśmiecham się, kiedy trzeba. Jestem mistrzem w ukrywaniu uczuć i emocji. Tylko co, jeżeli to już nigdy nie wróci? Jeżeli już nigdy uczucia i emocje nie będą się mogly ze mnie wydobyć jak dawniej?

Nie byłam świadoma, że darzę go tak wielkim uczuciem. To boli, a ból z dnia na dzień nie ustępuje, tylko staje się coraz większy.. Nie mam sił.

Kocham Go.