awww, włosy! *.*

Nie mów żeg­naj, jeśli masz za­miar wrócić. 

Masz obowiązek dać sobie radę, jeśli istnieje choć jedna osoba, której na tobie zależy.

Spoglądam w lus­tro i nie do­wie­rzam, jak bar­dzo po­zory pot­ra­fią mylić. 

Dob­rze, że mu­zyka ma moc prze­nosze­nia w in­ny świat..

Obiecałam so­bie, że nig­dy więcej nie wtar­gniesz na mo­je te­ryto­rium...Zro­biłeś to znienac­ka, obezwład­niając mnie zno­wu swoim"ja". Po raz ko­lej­ny rozsądek za­wiódł,godzi­ny szczęścia stały się ty­god­niami słonych łez.Choć tym ra­zem już nie byłeś tak pew­ny siebie, zacząłeś czuć...Zno­wu uciekłeś nie zważając na to, że przez­nacze­nie i tak Cię w końcu usidli... 

życie byłoby niemożliwe, gdybyśmy pamiętali. Wszystko polega na tym, aby wiedzieć co należy zapomnieć.

Nie chcę dzielić z Tobą me­go życia, lecz gdy­bym miała wy­bierać..Os­tatnie chwi­le spędziłabym przy Tobie

Kochać to także umieć się roz­stać.Umieć poz­wo­lić ko­muś odejść,na­wet jeśli darzy się go wiel­kim uczu­ciem.Miłość jest zap­rzecze­niem egiz­mu,za­bor­czości,jest skiero­waniem się ku dru­giej oso­bie,jest prag­nieniem prze­de wszys­tkim jej szczęścia,cza­sem wbrew włas­ne­mu

Gdy­bym była drze­wem w le­sie na­pew­no by ta miłość ja­koś fun­kcjo­nowała. Mo­je szczęście było by lep­sze da­wało by mi więcej ra­dości a tak to muszę liczyć na samą siebie. Bo miłość którą dos­ta­je od in­nych jest niczym 

Tak trudno mi zachowywać się właściwie, gdy jestem przy tobie.

Czy sekret wciąż sekretem jest, gdy nikogo nie obchodzi, gdy wiedza, którą o mnie masz, w żaden sposób nie zaszkodzi temu, jak żyjesz - i czujesz - i jak oddychasz, gdy to, co we mmnie jest, spotykasz..

Przyszłość rozciągała się przede mną, pełna niepewności i nieskończona, i moja - jak nigdy wcześniej.

Nikt nie po­wie­dział, że będzie dob­rze, 

ale też nie było po­wie­dziane, że będzie źle. 

To ok­ropne kiedy nie umie się zna­leźć sen­su we włas­nych działaniach. Wte­dy chy­ba przes­ta­je się marzyć. 

A mo­rał jest krótki i pow­szechnie zna­ny: nie przy­wiązuj się do ludzi, bo i tak zos­ta­niesz olany.

Życie położyło na mo­je bar­ki ka­mień, który każde­go dnia musze dźwi­gać na no­wo. Cza­sami wy­daje się on zbyt ciężki, dzielą mnie se­kun­dy od przeg­ra­nej wal­ki. Mi­mo, że nie ma ni­kogo dla ko­go mogę sta­rać się trzy­mać ten ka­mień i tak to ro­bie. Nie pod­da­je się. Nie wiem czy warto. 

Takie na szybko. 

Komentujcie, piszcie w komentarzach jakie Wam się podobają ;-)

+można dodawać.