Przestaję oddychać.

W końcu poczujesz jak to boli,

W końcu odnajdziesz się powoli.

W końcu ta część zamieni się,

W końcu to coś zabije cię. 

Wiesz to jest straszne stracić kogoś,

Płakac za kimś to nie nowość.

Cofnąć czasu nie potrafisz,

Ale czy w ogóle chcesz to naprawić ?

Tamto to przeszłość,

Lecz co będzie przyszłością ?

Nowa miłość,

Zadany ból w serce,

Wszystko stracone,

W jednym momencie.

Czujesz ten ból wszędzie ?

Ta nienawiść nie chce przyjść sama,

Bo ta miłość zostala.

Ona nie chce odejść tylko boleć dalej.

Kiedy twoje życie biegnie za szybko,

Tak jak auto jadące, aby spowodować wypadek,

I nie postrafisz tego zatrzymać,

Nie płacz.

Bo wiem że czujesz jak serce ci się łamie z wszystkich powodów,

Brak tlenu.

Przestaje oddychać.

Ale nadal kocha,

Odchodzi, pożegnaj się chociaż z nią,

Jeżeli ją kochałeś,

To przecież twoja wina,

Teraz w takim stanie jest przez ciebie.

Co ona zrobiła ?!

Dla ciebie się zabiła,

Wszedła do pokoju,

Szukała wspomnień,

Tamte zdjęcia,

Nie mogła cię zapomnieć,

Ona na prawdę coś do ciebie czuła,

A ty ?

Oszukiwałeś ją przez cały czas.

Teraz ona umiera.

Cofnijmy czas,

Może zrozumiesz,

Bądź nią,

Może poczujesz.

Jak cie bardzo kocha.

Otworzył oczy i był już sobą,

Poczuł coś czego brakowało,

Podbiegł do niej,

Była taka zimna,

Otworzyła oczy,

On poweidział ż ją tak badzo kocha,

Dlaczego chce odejść,

Powiedział że zrozumiał co do niej czuje,

Że już zawsze będą razem,

Jeżeli nie na tym świecie to na innym.

Uśmiechnęła się i zamkła oczy.

Zabrali ją do szpitala,

A tam w nocy.

Przyszedł do niej z kwiatami,

Myśląć że jest już okey.

Zobaczył pusty pokój,

Przestraszył się,

Zapytam pielęgniarek:

"Co z tą dziewczyną?"

Odpowiedziały mu tylko:

"Bardzo nam przykro" :(

On rzucił kwiaty i wybiegł,

Zalany łzami pobiegł,

Na miejsce ich dawnych spotkań,

Nad rzekę,

Słońce już zachodziło jak zawsze,

Uwielbieli na nie patrzyć.

Popatrzył w niebo i powiedział:

"Tak jak obiecałem kochanie,

Jak nie na tym świecie to na drugim,

Jeśli cię nie zaobaczę,

Wiedz że cię tak bardzo kocham!!"

To nie było zawachanie,

To był jeden plusk,

Oddał sie z miłości,

Bo zrozumiał że to przez niego nie żyje.

Nastęnego dnia odnaleźli nad rzeką zeszyt,

Na pierwszej stronie były ich imiona,

Na drugiej ich wspólne zdjęcie oprawione w sercu,

A na trzeciej prośba,

Było naisane:

"Pogrzebcie nas razem,"

Tak skończyła się historia.

On tu i ona tam.

Czy są razem?