Jak dobrze będzie,kiedy będę wiedziała,że ktoś czeka na mnie w domu ,żeby spędzić ze mną cały dzień,chce ze mną zjeść moj spalony obiad,zobaczyć film i skrytykować go razem ze mną,chce się kłoćić i godzić jak najmilej się da,codziennie chce kłaść się obok mnie,zasypiać przy mnie,budzić się znowu obok mnie,chce mieć mnie ciągle obok siebie.

Znalazłam kogoś takiego już chyba nawet  z 3 razy,mieliśmy sporo planów,rutynowo miło robiło się na sercu,pamiętam. Wszystkich pamiętam. Z każdym z was kończyło się tak samo,a miłość mijała po tygodniu.

Niedawno,no moze troche dawniej,czyli rok miesiąc i 5 dni czy jakoś tak,a może i nie. W każdym wypadku coś w tym stylu wróciłam do mojej pierwszej miłośći. Była to jedna z tych ważniejszych decyzji. Jedna z tych lepszych,można nawet powiedzieć najlepszych decyzji. Pamiętam jak wtedy w 5 klasie wszyscy sie z nas śmiali,a mi mówili,że po trzech miesiącach nie będę już o Tobie pamiętała. Chodziłam za Tobą przez cały rok,dostałam pare koszów,w koncu przyszły wakacje,czas w którym zniknołeś na rok z mojego serca. Nie myślalam o Tobie,czasem spotykałam w sklepie uśmiechałam sie do samej siebie w duszy mówiłam `przystojniak:)`. Przyszłam do gimnazjum. Mialam Ciebie na wyciągniecię ręki. Miałam,byłeś,po roku byłeś na moje każde zawołanie,kiedy tylko chciałam zjawiałeś się. Byłam szczęsliwa. Nasze szczęście rozwiał Racibórz czyli luto-marzec i dwie inne osoby,z którymi miałam zbyt wiele doczynienia. Przez całe 5 miesięcy próbowałeś nas ratować. W końcu wrociłeś tu do Polski. Pamiętam,zabrałeś mnie na spacer. Był dokłanie 16 sierpnia,kiedy poznałam Majka,kiedy... Właśnie... Kiedy to wszystko wróciło.

Nie mam planów na przyszłość,żyję marzeniami,nie mam planów na kolejne dwa wdechy i dobrze mi z tym.

Za to mam Ciebie. z tym mi jednak najlepiej.