Listopad

Pierwszy znak jakby z wnętrza wydobył się chmur 
Bez tchu, bez sił, bez wiary - znak 
Jakby ktoś mocno chciał mi przypomnieć
Że jest za kłębem brudnej pary porządek gwiazd 

Całą noc nie mogłem spać 
Amfetamina ma gorzki smak 

Czuje, że znów będę się bać 
Mimo, że ktoś daje mi znak 
Mała, Ty wiesz, dławi mnie tlen 
A każdy dzień wymyka się 
Druga zero trzy, nie ma dokąd iść 

Jak mogłeś odejść stąd 
W taką nieludzką noc?

Na całe szczęście wiem jak radę dać bez wiary i
Znalazłem wielu, którzy drogę pokazali mi 
Przez całe życie na najwyższej pędzą fali 
Pochmurne niebo im na głowy się nie zwali 

Musiałem znowu się schlać 
Nie widać drogi we mgle 
Listopad włazi do miast 
Na dole dzieje się źle 

Musiałem tulić brudne ciała suk 
Musiałem stracić przeźroczystość, na którejś z tamtych dróg 
I jeszcze nie ocalają mnie! 
I jeszcze nie ocalają mnie! 
I jeszcze nie ocalają mnie! 
noce płaczu i modlitwy 
Tyle razy próbowałem 
szeptów, celebracji, miłosnych zaklęć, kłamstw

Tak mi przykro! O tak mi przykro! 
Chciałbym jeszcze raz! 

Coma? Zawsze.