Tłumimy w sobie uczucia, ukrywamy bój, który nęka nas od środka. Ludziom, którzy jeszcze w nas wierzą pokazujemy maskę, pod którą kryje się wszystko, co chcielibyśmy zaretuszować. Pocieszamy się mówiąc jutro będzie lepiej nie znając rozkładu następnego dnia. Z czasem, sami się w tym wszystkim gubimy, granica między prawdą a złudzeniem jest coraz cieńsza. Przestajemy ją dostrzegać, wszystko zlewa się w jedną całość. Ale to bez znaczenia, z czasem odnajdziemy swoje prawdziwe JA. Każdy z nas się czasem gubi, lecz nie możemy tracić nadziei.
Cześć kochani!
Długo sie nie odzywałam, ale jakoś nie miałam czasu. Szkoła, nauka, masa obowiązków.
Nie daję rady, mimo to biorę na siebie coraz wiecej. Wariuje. Ale to nic będzie dobrze, jestem tego pewna.
Czuje się koszmarnie, ból głowy odbiera mi możliwość racjonalnego myślenia.
Trzymajcie Się!
Sobota, 22. września
Zdjecie sprzed roku, kocham je.
Komentowanie zdjęcia zostało wyłączone
przez użytkownika evitta.