need to be fixed.

No i po świętach. Kiedy wcześniej myślałam o tym wpisie, chciałam napisać, że całe klnięcie, wszystkie przygotowania, zarwana noc, żeby przygotować chatę na święta jest warta tych kilku MAGICZNYCH chwil przy stole z rodziną. Otóż nie. W tym roku nie było warto zupełnie. Chociaż się najadłam :D Nie wiem, też tak macie, że Wasze podejście do świąt zmieniło się w ciągu kilku lat całkowicie? Znaczy się, wiem, że już tej magii na pewno nikt tak nie odczuwa jak za dzieciaka, ale kiedyś były w mojej głowie tylko prezenty. A teraz jest jedzenie. Mam jeden wielki kawał schabu zamiast mózgu. Fuck. 

Mimo wszystko jest coś, co jednak udało się w te święta. A mianowicie - kiedy masz obok siebie fantastycznych ludzi, wszystko dookoła robi się też fantastyczne. Naprawdę. Polecam Wam mocno kogoś, kto rozbawi Was do łez i przy kim zapomnicie, że trzeba się czymś martwić. Dzięki! (znowu) Może nie zdajecie sobie z tego sprawy, ale zrobiłyście dla mnie więcej niż moi przyjaciele (o matko, jakie to ogromne słowo) przez czas trwania naszej relacji. Cieszmy się z małych rzeczy, Grzeszczakowa miała rację. 

Jestem tak zadowolona ze swoich progresów w mejkapie, że aż mi się miód na serce rozlewa XD Serio. Szczególnie przepiękna Czela, ahhh. Nikt nie mógł odwrócić od Ciebie wzroku, oby ten efekt osiągnąć 9tego :D Przyszło moje zamowienie! Nowa paleta Sleeka i nowe pędzle Hakuro, aż się nie mogę doczekać kiedy odbiorę paczkę. 

Ale znowu. Choleraaa, czasem by chciało się tak pieprznąć wszystko w kąt, ale już dawno zdałam sobie sprawę z tego, że nie jestem typem osoby, która potrafi wyłączyć emocje na pstryknięcie palca. I to jest chore, że wymagamy najwięcej od osób, na których tak mocno nam zależy. Ale chyba jest tak, bo to cholernie boli, kiedy to one nas w jakiś tam sposób kopną w dupę, nie potrafią zrozumieć w czym rzecz i to nas cholera boli. Skręca mnie to, jestem popsuta i wymagam naprawy, poważnie.