Byli to wrogowie ich ojca,wrogowie jej samej,wrogowie samych siebie.

Miłość,nie wiedzieć jakim sposobem stawała się źródłem zła: dzieci przychodziły na świat ze stygmatem przekleństwa. Prawda nigdy nie może cię zranić,to tak jak ciemność,przerażająca cię bezmyślnie.Pragnąc zniweczyć i zmazać ten straszliwy grzech pierworodny,dokładała wielkich starań,sączyła w swoją duszę całą tą nienawiść,która powoli ją zabijała.Każdej nocy w jej oczach dostrzegała wyraz wiecznego i głuchego żalu,wbijając paznokcie w ścianę.Jak mała i słaba mucha,która lekkomyślnie siadła na żelaznych szynach i pod kołami lecącego pociągu straciła skrzydła i nogi,wlokła swe życie ze zmiażdżonym sercem,ciągle pełzając wzdłuż tej samej drogi.