ŚDM Kraków 2016

Błogosławiony czas, wspaniali ludzie, chwile, które się zapamięta...
Nie, nie widziałam z bliska papieża, ale chyba nie zmarnowałam ani jednej chwili.
Przeżyłam ten okres wśród różnych osób, widząc, jak każdy z nich wielbi na jedyny dla siebie sposób, zobaczyłam rzeszę ludzi
o podobnych wartościach do moich.
Nieważne było jechanie zatłoczonym pociągiem, w którym nie było wolnego centymetra, trochę pieszych wędrówek... Na początku przez ostatnie wydarzenia była odrobina strachu, ale.... "złożyłam w Panu całą nadzieję",a On nie zawiódł.
To niesamowite, gdy przechodzi się kilka kilometrów pól i na każdym kroku spotyka się radosnego człowieka, który zaraża swoją energią. Wspólne wielbienie, tańce, śpiew na pomniku... W drodze powrotnej jeszcze Wadowice i Częstochowa. Żałowałabym, gdybym posłuchała rad niektórych i gdybym nie pojechała, to jest pewne.
Krótko mówiąc: DZIAŁO SIĘ!
Mam nadzieję, że nigdy nie zostanę "kanapowcem".

"Zostań, zostań wśród nas..."

"Błogosławieni miłosierni..."

Dzięki, Tato, że czuwasz. Spoczywaj w pokoju...[*].