nagle ktos zamieszal w herbacie

czy to takie trudne powiedz spojz prawda jest taka i uwierzyc ze tak jest? widocznie tak widocznie jestem ograniczona nie umiem patrzec w oczy nikomu sobie tobie prawdzie. czuje sie jakbym miala nigdy juz sie nie podniesc brzmi to conajmniej tragicznie niczym rozhisteryzowana nastolatka cięrpiętnica gdyby nie kilka usmiechow gdyby nie to ze jest ktos kto pomaga mi sie odlepić og podlogi to bym sie do niej przyssala i nie puszczala cholera jak mozna nie byc egzaltowanym kiedy nagle caly swiat wali się na ciebie a ty poprostu nie jestes w stanie go uniesc zaraz chwila czy to ja zawsze mowilam o tym ze zycie w pozorach iluzji ze otaczanie sie barierami ze zamykanie uczuc w sobie jest tragiczne w skutkach? ... jestem jednym wielkim absurdem pierdole pseudomoralne prawdy o zyciu a sama sie w nim gubie a z prawd nie umiem korzytac w najbardziej plytkich sytuacjach. chyba sie rozstroilam oczy mi nie opadaja ale czuje sie jakbym spala juz od dluzszego czasu no i co z tego? nic wlasnie nie chce ciastek chce spokoj zaufanie moze byc niszczace