Gubię się pomału w tym wszystkim.Przytłacza mnie codzienna monotonia,szarość życia. Chciałabym coś zmienić,chociaż jedną małą rzecz,lecz nawet nie wiem od czego zacząć. Dojrzewanie to jest naprawdę syf! Dobrze, że przechodzi się przez to tylko raz.

Może dlatego pewne sytuacje są tak wygórowane nad innymi i myślenie o nich staje się priorytetem każdego dnia? nie wiem.Każdy błąd odbija się z dwojoną siłą. Każde wydarzenie boli mocniej. Dlaczego tak jest,że prawie na nikogo nie można już liczyć? Wszyscy mają gdzieś czy będziesz czy nie. Nikogo nie interesuje co u Ciebie,jak się czujesz,nikt nie zapyta o problemy. Ale oni zawsze wiedzą gdzie i do kogo przyjść!. CZY MAM KURWA NA CZOLE NAPISANE 'PORADNIA DLA ZLAMANYCH SERC I POCIESZYCIELKA W JEDNYM?!'. Sama mam pełno problemów i muszę sobie z nimi radzić. Nie jest łatwo,lecz nie można się poddawać.Dziękuję osobą,które mają wyjebane,bo dzięki wam wiem ile jestem warta i ile warci są ludzie,którzy mnie nie opuszczą. 

Czas na zmiany.

                                   Świat niczego od ciebie nie potrzebuje, ale ty musisz mu coś dać. Dlatego żyjesz. Jeśli się teraz zabijesz - niczym się nie różnisz od miliardów innych czaszek, które leżą pod ziemią. Jeśli dasz coś światu, nawet coś nietrwałego, wygrasz.'