Dlaczego ludzkie życie jest takie ulotne..?

Dlaczego?

Człowiek. Istota ludzka mogąca tyle zrobić zmienić, przeżyć, zobaczyć zapamiętać, nauczyć się.

I nagle koniec. Czasem tragiczny. Niespodziewany.

Ludzie.. Tyle zmienili na tym świecie, wynaleźli, pokazali, skonstruowali, zbudowali a czasem zabili.

Człowiek.. Niczym gorący płomień świecy.. Rozwija się,czasem giba na różne strony wraz z podmuchem wiatru, czasem drży a na końcu gaśnie.

Dlaczego?. Najpierw jest nam tyle dane.. Cieszyć się tym życiem.. Móc tyle zobaczyć, zrobić a później wszystko okazuje się marnością.. Wszystko na nic.. Zamieniamy się w proch.

My zamieniamy się proch. I już nie pytam jak kiedyś czy śmierć to kara za życie, bo wiem, że tak nie jest.. Po prostu trudno mi jest uwierzyć i zrozumieć,że to wszystko się kiedyś skończy, sto myśli na sekundę pełno emocji i uczuć i nagle.. Pustka, koniec, nicość. Nie wyobrażam sobie, nie mieści mi się to w głowie.. Dlaczego i po co to wszystko skoro i tak nas nie będzie?

Człowiek z pełnym bagażem doświadczeń i wspomnień.. I zazwyczaj jest tak, że wyciągamy tę walizkę zakurzoną gdzieś z szafy, aby znów sobie wszystko przypomnieć zaraz przed śmiercią..

A co musi kłębić się w głowie samobójcy?

W tej walizce chyba nie są najmilsze wspomnienia.. Może sam ból, cierpienie?

Jednak jak można samemu zrobić coś takiego? To tak jakbyśmy byli tylko robotami i naciskali guzik off..

 Dlaczego myślę o takich rzeczach..?

Przecież mam wspaniałego chłopaka, powinnam być szczęśliwa i nie myśleć o smutnych rzeczach a jednak.. Samotny wieczór, kilka nastrojowych francuskich piosenek,ciemność i blask świecy zmuszają do relaksu, ale i czasem refleksji nad życiem. I nie są to bynajmniej myśli depresyjne, lecz zwykłe dumanie.

Życie, choć pięknie tak kruche jest..

"A gdybyś nie istniała,
Powiedz, po cóż miałbym żyć.
By włóczyć się po świecie
bez ciebie,
Bez nadziei i żalów.

I gdybyś nie istniała,
Próbowałbym wymyślić miłość.
Jak malarz, który pod
swoimi palcami widzi
Rodzące się kolory dnia.
Nie dowierzając.

I gdybyś nie istniała,
Powiedz, dla kogo miałbym żyć.
Dla nieznajomych uśpionych
w mych ramionach,
Których nigdy bym nie pokochał.

I gdybyś nie istniała,
Byłbym jedynie kolejnym punktem
W tym zabieganym świecie,
Czułbym się zagubiony,
Potrzebowałbym Ciebie.

I gdybyś nie istniała,
Powiedz, jak miałbym żyć.
Mógłbym udawać, że jestem
prawdziwy, ale nie byłbym sobą.

I gdybyś nie istniała,
Myślę, że znalazłbym
Tajemnice i sens życia,
Po prostu by Cię stworzyć
I by Ciebie oglądać."

Joe Dassin "Et Si Tu N'existais Pas

Ah ah,piękne słowa,piekne wyznanie uczuc do ukochanje kobiety:)

Kiedys to były piosenki ..a nie tak jak teraz..

"bejbe,bejbe" xD

_____________

tak poza tym mam zajebistego humora=]

jutro nie dośc,że lekcji nie mam to i tak ide na "wagary" xD

Szkoda kasy na heliosa,wole isc na browca z kolezankami :)

Ogólnie wszystko świetnie :*