Przez Góry do nieba...
Dodano: 9 CZERWCA 2009
Mogiła
Mogiła
"Na pagórku mogilnym, na wysokich trawach wiatr leżał,
tak lekki, że nie uginały się pod nim ku ziemi wysokie trawy.
Ogromne skrzydła jego żałośnie zwinęły mu się z boków i smutnie rozsypały się po
ziemi włosy ze srebrzystych szronów pajęczo uprzędzione.
W wydłużonych skrętach jego kryształowego ciała blado świeciły odbicia gwiazd
i z odbić tych jedno tylko wzrastało w blask i wielkość, aż wzrosło w płomyk gorejący,
od którego tajać począł kryształ jego piersi.
Tajał od gorejącego płomyka kryształ piersi wiatru prędkiego i
ściekał na wysokie trawy z szemraniem tak cichym, z jakim płaczą warkocze brzozy,
gdy z nich na ziemię spływają majowe deszcze nocne. Tak na bezimiennej, zapomnianej,
nieznanej mogile leśnej płakał wiatr. (...)
I zerwał się z mogiły, wzleciał nad las, szlakiem powietrznym dotarł ciemnego nieba
i do gwiazd mrugających, do srebrzystych dróg mlecznych zawołał:
- Gloria victis!"
Eliza Orzeszkowa
Komentarze
Informacje o eridendil
Inni zdjęcia: Ja nacka89cwaUgh. chasienka:) dorcia2700Okno papieskie nacka89cwa... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24
