Pięknie było, kiedy można było kochać....
Kiedy wszystko była łatwiejsze.
Kiedy tyle nie bolało.
I dziękuję, że mogłam i mogę Cię kochać,
nawet kiedy to boli.
Nawet kiedy pozostały tylko wspomnienia,
te krótkie chwile w nieskończoności,
tych kilka momentów kiedy wszystko
było w porządku, kiedy byliśmy
naprawdę szczęśliwi.
To szczęście dodawało nam
skrzydeł, ale ktoś te
skrzydła podciął.
Nie mamy jak wznosić się do nieba.
Nie mamy jak latać.
Ale przeciez nadal możemy być szczęśliwi.
Nadal możemy spróbować latać.
Do tego nie potrzeba skrzydeł.
Wystarczy odrobina ciepła i
ochoty na szczęście.
By być szczęśliwą, musisz być.
By było pięknie, musisz być obok.
A chcesz żeby było dobrze?
To bądź i niech wszystko znowu
będzie piękne tak jak kiedyś...