Po raz kolejny tego samego nie można znieść,

nie przestając o tym myśleć, żołądek nie chce nic jeść.

Plan dnia oparty na papierowym szkielecie przed wszystkimi

ukrywany w sekrecie. I tutaj nie da zapytac się dlaczego tak jest,

ani co ukrywa spojrzenie i gest. Wydarzyć może się wszystko,

lecz nie o wszystkim sie mówi, potencjał z każdym dniem

jak okruszki chleba się gubi. Tego nie da się już pozbierać,

lecz może się da przestać gubić, nie da się przyzwyczaić,

olać tego, ani polubić. Nie da sie czasem juz tego jakby znieść

w życiu niesie sie pomoc a pomoc w dupie ma żeby nas nieść.

Nie wzorowo, lecz na pewno nie mam brudnego sumienia,

od codziennosci ciało przyzwyczajone do zmeczenia

Czym więcej o czymś myśle, oczyma maluje coś głupiego,

bo dla mnie w niczym już kurwa niema nic dziwnego