Odkąd tylko jesteś juz ze mną noszę w sobie radosne odkrycie, przyszła do mnie zupełnie inna, nowa pora mojego życia. Najspokojniej, najpiękniej na świecie płynę rzeką mych marzeń przy Tobie. Przez jesień, lata i wiosny i przez zimy zawiane drogi. Mijam wyspy, lądy nadziei, wszystko wokoło zaś jakby mówiło, że niedługo, już może za chwilę dosięgniemy to co sie śniło. Ty przynosisz mi myśli płomienne, patrzą na mnie uważne Twe oczy, każdą chwilę mi w porę przepowiesz, żadna chwila mnie źle nie zaskoczy. Jesteś latem w zimowe chłody, jesteś wiosną w jesienne półmroki, pierwszym słońcem, po deszczu promieniem, pierwszym nieba po burzy obłokiem. I zostaniesz tak w tej podróży, mego świata najmilszą ozdobą na te cztery pory niepewne, piątą porą na każdy rok z Tobą.