Wczoraj nie liczy się

Tak naprawdę miała ochotę na wiele różnych rzeczy, o których nawet nie miała pojęcia.
Jedno kusiło, drugie trzymało twardo na dupie.
Nie była pewna wielu życiowych decyzji, nie dokońca zadowolona była z przebiegu zdarzeń.
Czasu nie cofnie, aczkolwiek w jakiś sposób udało się jej to zrobić.
Tak naprawdę to każdy z was/nas to potrafi.
Wystarczy zatopić się w głębokim otworze głowy, wylać z niej troche oleju, który wszyscy do niej wlewać tylko potrafią.
Wyjechać gdzieś daleko do jakiejś dziury, zaszyć się tam. A i nawet tam Cię dopadnie, dorwie, ucieszy a potem rozerwie na strzępy, albo zmiesza z gównem. Wyboru raczej nie ma. To tak jakby wybierać między chlebem bez masła albo masłem bez chleba czy jakkolwiek, kurwa.
Była. Była niedokońca sama, bardzo zakochana. Sama tego jak mówiłam nie wybrała po prostu się stało. Stało, nie przestało i nie przestaje. Tak więc tkwi w tej dziurze uciekając przed samą sobą. Odwróciła się przez lewę ramię i zobaczyła siebie. Nie szukaj w tym wszystkiego sensu, bo tylko ja go znam, ale nie przejmuj się - też nie dokońca to rozumiem.
Czasami zdarzało się, że śniłą, myśląc że to jawa. Czasami działo się coś naprawdę, a myślała, że śni.
Palcem zataczała koła i kształty na ścianie, które układały się w dziwne kształty, niezwykle jej znajome.
Robiła wszystko by zaprzeczyć wszystkiemu. Robiąc na złość sobie, jej, jemu im i wam też skurwysyny.
i DALEJ będzie tak robić, aby wyrzyć się na całym świecie. Mając głęboko w dupie konsekwencje, zapaliła papierosa i wypuściła dym nosem. Parchnęła śmiechem, rozpłakała się a potem przywaliła głową o ścianę.

Wczoraj nie liczy się.