http://www.youtube.com/watch?v=zE-rD8vcY4U&feature=related
http://www.filmweb.pl/Requiem.Dla.Snu
Cytaty z " Pamiętnik narkomanki " - prawdziwe..
Ciemno tam jeszcze, lecz może trafię na światło
Zrozumiałam, że musiałam to wszystko przejśc by życ tak jak teraz żyje.
Staram się mocniej stąpac po realnym świecie, by tutejszy mnie nie przywalił
Tamto wspomnienie jest bardzo silne, zniewalające
To nie ja wymyśliłam, że reszta jest milczeniem.
Mogę powiedziec, że reszta jest tajemnicą.
To nie pojęte ile można znieśc,przetrzymac, przeżyc.
Czuję, że jest mi to potrzebne, by przetrwac obecny czas.
Dlaczego tak boli codziennośc, istnienie, przenikanie..?
Samotnośc nie musi oznaczac pustki.
Tęsknota jak nostalgia osacza serce..
Podpora, która utrzymuje mnie na powierzchni <3
Rozumiała tak wiele, nieczego nie mówiąc
Są podobno granice, których nie wolno przekraczac.
Za późno było, by życ, by walczyc o siebie.
Trzymasz się idiotycznie tego życia.
Ciągle szukam winy, chyba tam gdzie jej nie ma
Tak życ, by przezyc naprawdę każdy dzien, każdą chwilę, przeżyc to wszytsko w sobie a nie obok siebie.
Śmierc była zawsze wokół niej..
Całkowity stan nieświadomej przyjemności umierania
Przegrałam, zanim zaczęłam grac w życie.
Widac w lustrze jeszcze tylko oczy, które patrzą na cały mój upadek
Należy doprowadzic rzecz do końca.
Nie potrafiłam się odnaleźc w tym życiu.
Każda myśl przerazliwie rani..
Czy istnieje skala bólu ? On wypełnia nas do granic wytrzymałości, a jednak go znosimy.
Czy wytrzymam swoją samotnośc z wyboru..?
Tamto powraca we wspomnieniach, obrazach, powraca bólem..
Milczenie staje się moją częścią.
Nie będe pamiętała, że szukam miłości.
To takie niepojęte, poznanie tajemnicy wiecznego snu, na który tylu zapada wokoło
To tragiczny teatr życia, scena realnej śmierci
Zaczęłam wierzyc, że można
To znowu jakaś paranoja
Świata nie da się zmienic, ale zawsze można zmienic siebie
To moja wieczna tęsknota, która się spełnia. <3
Jeszcze nie czas na analize przyczyn
To marzenie, które na kształt urojeń wypełniają moje życie
Dlaczego dociera do nas więcej w momencie straty?
Byc spadającą gwiazdą w czyichś marzeniach i spełniac każde życzenie
Jestem przedziurawioną łodzią podwodną. Nie wypłynę..
Użytkownik empaations
wyłączył komentowanie na swoim fotoblogu.