Emmeline Rose

Dziękuję bardzo. Dziękuję bardzo mojemu środowisku. Dziękuję, że mnie popkultura nie wychowała, nie przeżarła mi jestestwa do dna, że oszczędzono mi telewizji, przedwczesnego kontaktu z internetem, że pozwolono mi dorosnąć poza całym tym bagnem do momentu, aż sama będę w stanie świadomie decydować o tym, czym chcę się karmić. Nawet jeśli teoretycznie ucieczka przed tym wszystkim jest niemożliwa, to jednak bardzo się cieszę, że nikt nie wpadł na pomysł, ażeby zamrozić mi rozum i podsuwać idoli, wskazywać czym warto się interesować, a czym nie. Nawet momentalne zachłyśnięcie się tym nieznanym światem, ryzykowne - fakt, utrzymało jakoś w podwalinach. Jeśli wolność nie istnieje, nic nie jest mi bardziej bliskie i wspaniałe niż własna żałosność.