Zadziwiające jest to, jak uczucia szybko potrafią zgasnąć? 2 tygodnie potrafią okryć cieniem miłość, która przecież nieustannie trwała rok, która była barierą niepozwalającą zrobić "krok do przodu". Ile mocnych, szczerych wyznań niosła ze sobą, ile bólu, ile pytań bez odpowiedzi. Na tyle dużo, że czasami przez myśl przechodziło mi, by rzucić wszystko co mam dla niej. Dzień, może dwa i może by się i tak stało. Na szczęście bieg wydarzeń, kilka zdjęć i postów uświadomiło mi jak wiele mam i jak wiele mogłem stracić, by znów zostać z niczym pewnym. Uświadomiłem sobie, że moja pierwsza decyzja była prawidłowa. Czuję ulgę że uniknąłem ranienia kolejnej osoby w mojej życiu, przy okazji uświadamiając sobie jak wielki Skarb od niej otrzymuje. I pomyśleć że wystarczył ku temu delikatny powiew przeszłosci. Czyżby to zawód? Po części tak.. Jednak dużo mi uświadomił i dziękuje losu że tak się stało.

Nie należy mówić o uczuciach, kiedy nie rozumie się tego, co oznacza kochać.