Kolejny blog, kolejna szansa aby, pomóc samej sobie z natłokiem myśli w głowie. Czemu? Ponieważ, bycie zamknięta osobą ma za sobą pasmo minusów, które powodują,że człowiek z biegiem czasu zatraca się w tym co robi, bo nie ma okazji wyrzucić wiele myśli, zmartwień czy też przekazać je drugiej osobie. Dlaczego? Ponieważ ludzie to zdrawliwe kurwy, które nie posiadają w dużej mierze żadnego szacunku do drugiej osoby. Oraz w tych czasach nie warto. Nie warto ufać, nie warto oddać choć w małej ilości swej czątki siebie, nie warto pokazać swego prawdziwego oblicza. Czemu to pisze? Spotykam się z komentarzami typu ( i to nie od jednej osoby, że bywam inna) Racja, nikt mnie nie poznał na tyle by powiedzieć prawde jaka jestem. Co słyszę najczęściej? Że ludzie się mnie boją, nie mam ryj nie wyparzony, umiem tylko klnąć, pyszczeć. Owszem jestem taka ale to nie prawdziwe odzwierciedlenie mnie. Prawdziwą ja ukrywam zaraz po przekroczeniu progu mieszkania, idąc w strone przystanku by dostać się do szkoły. Ja to ta, która ma wrażliwe serce, ściąga tak zwany uśmiech gdy wróci do domu, ja to ta co w samotności zakłada słuchawki i rozmyśla o tym jak moje życie wygląda, a wygląda chujowo. Głównie przez to,że odtrącam od siebie ludzi próbując powstrzymać się od tego by nie pokazywać siebie. Odtrącam ludzi pod tym wzgłędem, że okazywanie szczerych uczuć danej osoby jest u mnie nie możliwe, przez swoje przeżycia. Morał tego co napisałam? Przemyśl na drugi raz co piszesz, ponieważ nie jestem kimś za kogo być może możesz mnie mieć. Oraz nie wykorzystuj tego, że wyciągam zawsze pomocną dłoń oraz tego, oraz tego, że mam zbyt dobre serce.