znowu

Siedzę tu dziś, godzina 00:25 i mogę pierwszy raz od bardzo dawna powiedzieć, że jestem szczęśliwa. Szczęśliwa sama ze sobą. Z tym co mam, co osiągnęłam, kim się stałam, do czego wróciłam i co zyskałam. Moje myśli krążą gdzieś i zastanawia mnie to wszystko. Wiem tylko, że warto robić to wszystko, żeby poczuć się tak, jak dziś. Poczuć, że wciąż ma się tą siłę, że jest się atrakcyjnym i inteligentnym, że ludzie są, tylko trzeba wyjść ze swojej strefy bezpieczeństwa, że wszystko jest tak jak być powinno. Minął pierwszy rok studiów, a ja nigdy bardziej nie czułam się związana, z tym kim się stałam, z tym kogo mam wokół siebie. Nigdy nie chciałam bardziej się otworzyć.Przyszły wakacje na które czekałam, a po pierwszym roku, dopiero dziś, ostatniego dnia, zaczęłam tęsknić. Nigdy nie pomyślałabym, że to się stanie. Dziękuje akademiki, za tyle uświadomienia mi. Jutro powtórka, jeszcze lepsza!