Tak bardzo życie.

Ciemne wieczory, mała zagubiona dziewczynka.. Ogromny zagmatwany świat. Kiedyś z kłód paliła ogniska, potem się mocno potykała o nie. Czy da radę chociażby je przeskakiwać na nowo? Poczuła jak wielką siłę mają Jej myśli, jak dzisiaj jedna mała podświadomość zdziałała coś wielkiego. Jaką wielką siłę ma wiara. Miłość prawdziwa, raz doznana nigdy nie znika. Nawet gdy chowa się pod płaszczem rozsądku, dni mijających, nigdy nie ginie. To jak z energią, która nigdy się nie traci we wszechświecie. Są dni których człowiek nigdy nie zapomni, są chwile warte największych grzechów, są słowa kołatające w głowie, są emocje rozpierające dusze, są spojrzenia i uśmiechy wyznające więcej niż tysiące słów. Są łapane momenty, które nigdy nie umrą, są rzeczy które nigdy nie zginą, są uczucia które nigdy nie zgasną..mimo wielkich chęci. Jest w tym jakaś magia. Są rzeczy niewytłumaczalne. I to jest piękno ich istnienia, że są tak wyjątkowe... :) Historia dwóch małych istotek. Dużych, a tak bardzo małych wobec świata i reguł. Tak bardzo.

"Proszę, pamiętaj, że gdy będzie Ci źle, ciężko, smutno, gdy będziesz się bał albo będziesz zmęczony po prostu wyciągnij łapkę. Ja też wyciągnę swoją łapkę, niezależnie od tego gdzie będziesz i gdzie będę ja, nawet jeśli tam są inne gwiazdy albo wszyscy stoją na głowie. Ponieważ smutek jednego podzielony na dwa nie jest już przecież taki straszny."