Moja dusza jest jak gryf

Na każdym progu inne doznanie

Przyciskając struny grasz na uczuciach

Bywaja momenty że upajasz mnie muzyką z mego wnętrza

Nie da sie zapomnieć olbrzymich dysonansów

Po tych nieprzyjemnych dźwiękach cisza stawała sie ambrozją

Kontrast pozwalał docenić chwile spokoju

Skomponowałeś moją osobowość

W moich oczach wystawileś  wernisaż dźwięków

Na początku byla tabularaza

Potem dorysowałeś lewą ręką klucz wiolinowy

Dzwięki na pięciolini posypały sie jak manna

Nasyceni muzyką uczuć

Odżywieni rytmem pragnień

Każdego dnia układamy te same nuty w innej kolejności

Posiadasz słuch absolutnyn

Słyszysz nawet te pianissimo emocje

Jestes bezlitosnym dyrygentem

zahipnotyzowana ruchem Twojej batuty

Wchodzę w głębokie morze pełne dźwieków, rytmów, dynamiki ...tonę...