cały czas powtarzał, że nie da się wszystkiego wyrazić słowami.
że czasem trzeba spojrzeć w oczy. i już wiadomo. już jasne.
był za wysoki i jego spojrzenie uciekało do nieba.
to nic.
nie umiałam go schować w swoich zimnych dłoniach.
więc zamknęłam w sercu.
