Prolog.

Mniej więcej tak musiałem dla nie wyglądać na początku... 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Prolog

Biegłem najszybciej jak mogłem, wiedziałem co zobaczę bałem się tego widoku. Drżałem na tę myśl. Pierwszy raz od bardzo długiego czasu czułem strach. Był taki silny, rozdzierał mnie od wewnątzrz, w miare jak zbliżałem się do mety czułem jak ze mnie ulatuje. Już nie byłem Edwardem, już nic nie myślałem. Widziałem tylko swoje ciało biegnące samotnie. Zadnych myśli ani swoich, ani inych, tym bardziej jej. Ale to nie była nowość.

Szarpnełem drzwi i... wróciłem do mojego ciała, mogłem myśleć, ale to co czułem zupełnie psuło racjonalne myślenie. Krew. Jej zapach odurzył mnie, jad napływał do ust a piekielny ogień płonął. Z każdym oddechem moje płuca się rozrywały... Nie! 

Potwór został ujarzmiony, przynajmniej na chwilę. Zobaczyłem jej ciało : blade, nieruchome, martwe. To nie może być prawda, nie!

E.