#61

Podejrzewam, że dostanie mi się w łeb za to zdjęcie, ale to nieistotne.

Najważniejsze, że Cię w końcu zobaczę.

Istnieje taki osobliwy rodzaj tęsknoty, który daje Ci siłę..

Jesteś nie tylko moim słońcem, ale też moją podporą w smutne dni. Ramieniem, na którym opieram zmęczoną główkę i ostoją mych radości. Może powinnam częściej Ci mówić, jak wiele dla mnie znaczysz, ale czasem nie mam tak pięknych słów, by opisać, jak to dobrze, że jesteś. To wtedy właśnie kładę się na Twoich kolankach i najpiękniej jak potrafię uśmiecham się. Albo proszę Cię, byś mi coś zagrała.. i choć nie umiem śpiewać, staram się zrobić to jak najpiękniej, by podziękować piosenką za to, że jesteś. Pewnie nigdy nie zastanawiało Cię, dlaczego się z Tobą nie umawiam, tylko wolę po Ciebie zajść.. Odpowiedź jest prosta. Idąc te parę minut dłużej mam czas, by uspokoić stęsknione myśli i choć trochę stłumić nieokiełznaną radość, którą wybucham na Twój widok.

A poza tym.. Lubię jak najdłużej tkwić w tęsknocie za Tobą.