Czuje się tak podle... Co ja takiego zrobiłam? Nic. No więc właśnie.

Efekty dzisiejszego wypadu do babci (patrz wyżej). Babcia się śmiała ze mnie, że robię zdjęcia garnkom i czajnikowi. Potem poszłam do ogrodu i  rozładował mi się aparat. Zajebiste szczęście. Będę musiała iść jeszcze raz, żeby dokończyć robić zdjęcia na ogródku.

Nic mi się nie chce. To chyba oczywiste skoro ty Marcinie mój drogi postanowiłeś się chyba do mnie nie odzywać. Wiedz, że smutno mi gdy mnie tak traktujesz. Olewasz mnie, jesteś nieczuły, mało rozmowny, nie mówisz mi co do mnie czujesz. Ja wiem, że wydaje ci się to oczywiste, że mnie kochasz. Ja wiem, że ty wiesz, że wiem o tym, że mnie kochasz ale powinieneś mi o tym przypominać czasem. Jak to po co? Chcę czuć, że jestem kochana. Przepraszam, że mam uczucia i jest mi smutno, że masz mnie czasem gdzieś. Ale ja po prostu chciałbym byś sprawiał, że z tobą jestem szczęśliwa. Sam fakt, że Cię mam nie uszczęśliwia mnie tak bardzo. Okaż mi czasem odrobinę czułości i powiedz coś czułego. Ja nie wymagam tak wiele. Bo tylko tyle potrzebuję.