"Jest na świecie ta­ki rodzaj smut­ku, które­go nie można wy­razić łza­mi. Nie można go ni­komu wytłumaczyć. Nie mogąc przyb­rać żad­ne­go kształtu, osiada cias­no na dnie ser­ca jak śnieg pod­czas bez­wiet­rznej nocy."

Święta, Święta i jeszcze raz Święta. Nie nawidzę ich, wszystko jest wtedy takie sztucne, każdy o każdym wtedy dopiero sobie przypomina, a gdy się kończą wszystko mija. Chcę żeby jak najszybciej się skończyły i chcę już wrócić do szarej codzienności, chociaż w niej twie już od dłuższego czasu i wszystko co robię stało się już monotonne. Nie wiem, jakoś niby jest jest źle, ale czuje się tak jak by było, tak jakby coś się stało, a może właśnie dobija mnie ta szara codzienność, samotność i monotonnoś? 

Mimo wszystko życzę wam Wesołych Świąt i dyngusa ze śnieżkami! 

ASK

TUMBLR