Gejsza

Gejsza

osoba o umiejętnościach artystycznych; termin powstał w epoce Tokugawa.

Składa się on z wyrazu gei (sztuka) i sha (osoba), lub w Kioto gei (sztuka) i ko (kobieta). Chodzi tu o osobę uprawiającą tradycyjne, japońskie rodzaje sztuki, innymi słowy - artystę. W dialekcie regionu Kansai (w tym Kioto) używa się terminu geiko.

Gejsze są mistrzyniami w sztuce konwersacji, tańca, śpiewu i gry na tradycyjnych instrumentach japońskich (np. na shamisenie). Zajmują się też kaligrafią, ikebaną i innymi sztukami japońskimi. Zanim kobieta zostanie gejszą musi przejść sześcioletni okres bycia maiko.

Maiko uczennica na gejszę. Termin maiko występuje tylko w Kioto. Odpowiednik maiko w Tokio to hangyoku.

Podczas bycia maiko dziewczyna przechodzi kilka etapów kształcenia się.
Cechy charakterystyczne dla maiko[edytuj]
kimono z długimi rękawami, tzw. furisode
długi pas obi zawiązany tak, by zwisał swobodnie z tyłu
hana kanzashi, czyli kwiatowe ozdoby do włosów (inne na każdy miesiąc)
okobo - klapki na 10-15cm koturnie (jeśli maiko jest zbyt wysoka, nie nosi okobo)