Ależ proszę

Testy normalności, którym to ja powinnam być poddana przed rekrutacją.

Ależ proszę, proszę mi nie odpisywać na maile. Proszę sobie nie zawracać głowy podawaniem oficjalnych informacji na stronie Wydziału, przecież mogę o to zapytać mailowo. Wkrótce nas poinformujecie, że już minął czas wyborów i deklaracji? Będę ogromnie wdzięczna. Proszę przesłać mi jeszcze 50 prezentacji i artykułów do przeczytania. Tak, proszę się nie krępować, niech każdy będzie osobno zalinkowany, i niech muszę w każdym przynajmniej 5 razy kliknąć, żeby go pobrać. Nie, proszę się nie kłopotać i proszę nie nazywać plików tak, żeby same się ukłały w dobrej kolejności. Z przyjemnością sobie to wszystko naklikam, będę zaszczycona mogąc sobie ręcznie to wszystko uporządkować. Dziesiąty program w tym tygodniu zainstalować? Nie ma sprawy, bardzo lubię, gdy komputer przestaje mi działać. Woli Pan tę platrofmę, z której żaden z pozostałych prowadzących nie korzysta? To idealnie! To zaledwie siedemnasta platforma, żaden problem. Nie, nie potrzebuję wytycznych, proszę się nie kłopotać. Oczywiście, że poprawię to wszystko, nad czym siedziałam kilkanaście godzin, zgodnie z wymogami, których nie podał Pan na samym początku. Nie no, po co miałabym spać, przecież mogę sobie jeszcze raport poskładać, to sama przjemność, w końcu jeszcze tylko pięć projektów mnie czeka, to zrobię zamiast jeść. NIeee, nie trzeba tej instrukcji pisać zrozumiale, odczuwam czystą przyjemność czytać rzeczy w całkiem nowej nomenklaturze, o nowych koncepcjach, z błędami gramatyczno-logiczno-merytorycznymi. Im bardziej niejasno jest pisana, tym więcej się uczę. Mikrokonrolery, piny, drabinki, bloki funkcyjne, tablice Carnot, Akkusativ i Dativ, TMM, PKM, aploty, allsele, testy Kołmogorowa-Smirnowa, miary dyspersji, kurtozy, kwartyle. Tak, dokładnie tak sobie wyobrażałam połączenie medycyny z inżynierią, mechaniki z biologią. Jako połączenie statystyki, elektroniki i programowania. Sama przyjemność, dokładnie to z czym kojarzy się medycyna, mechanika i biologia. Ależ nie, proszę sobie nie zawracać głowy wykonywaniem swojej pracy, za które otrzymuje Pan wynagrodzenie. Tak, proszę o więcej wymagań, i z wielką przyjemnością wysłucham o wszystkim tym, czego nie zrobiłam, a powinnam. Tak jest, proszę uznać, że nic nie robię i specjalnie to pominęłam, ma Pan całkowitą rację.

To może kawy zaparzę szanownemu Panu, skoro i tak akurat nie odpisuje mi Pan na maila i wrzuca mi tę siedemdziesiątą trzecią prezentację na siedemnastym portalu?