Minęło już 2008 lat od narodzenia Chrystusa (czy w głowach ludzi, czy naprawdę to już wasz dylemat),

6 dni od pożegnania.

Tysiące życzeń wsypane na ekranik komórki nie zapełniają mojej pustki.

To obawa przed nowym rokiem, 365-cioma dniami nowych doświadczeń, rozczarowań i znużenia.

Mówisz 'Aga, życzę Ci szczęścia w Nowym Roku', a doskonale sam wiesz że tego będzie mało.

Prawdziwe szczęście to zwieńczenie cierpienia, a ja czekam na wyłonienie się wytłuszczonego napisu 'meta'.

Wtedy będzie zupełnie tak jak na końcu 'Requiem Dla Snu', ja ubrana w czerwoną, dopasowaną sukienkę wyjdę na scenę tandetnego teleturnieju, którego wygram i ze łzami w oczach przyjmę bukiet plastikowych kwiatów od telewizyjnie uśmiechniętej kobiety i zapomnę się w tej sekundzie szczęścia, na którą musiałam poświęcić lata łez mrucząc do siebie:

'Jest dobrze, Aga, jest dobrze'.

Devendra Banhart-Inaniel

dziękuję pewnym osobom za Sylwestraa ;*

^{jutro robię krem brulee, planuję remont pokoju i oglądam filmy z Louisem De Funesem}

^{czy może być lepiej?}

Lennon.