dotknelam cieniem nieznanego odbiciem oddechu zapomnianego spotkalam wtedy wlasnie tego moj dreszcz tylko noca jego uktyte emocje za tania szyba bujalam namietnie nikla chwila krete drogi ciala do nikat ... wchlonelam niepamiecia ciebie by chwile uniosly nagie dlonie on byl we mnie ale a ja w tobie ! bladzilam zamkniata powieka ... po tym raju zmyslow owej nocy bo jedwab nas spowil wilgocia szkicowalam cie mym dotykiem by pragnienia staly sie sladem chwycilam na chwile ten moment mym oddechem bez slow zbednych bezkres tej namietnosci dzikiej ! pozornie tanczylam z marzeniem by fikcja ubrala cie cieniem... w niewinna mych wzdychan lawine za dnia obudzilo mnie spojrzenie ... lecz teraz ... lecz nadal nic z tego nie rozumiem ! ...