miłość teraz w strach się przeraża ... a zmeczone ciało w iskrę się zmienia są sny , ale ich teraz nie ma ... śnisz , ale wtedy się nie śpi ... demony kwitną , płacz nadziei plany i chwile niedbale rozłożone cenzor suszy łez i widmo snów wicher chmur i ten głos Twój i księżyc ...jego blask jest w nas choć moje myśli obecnie niepewne na dnie duszy zawsze coś jest ... ... norma ... przyszłość i przeszłość jest serce ... ale nie ma trwałych uczuć jest miłość ... ale nie ma oddanej duszy jest strach ... lecz nędza w mym umyśle była wieczność , a zostały gwiazdy spalone ! przeniknięta krew , nieśmiertelność i ciecz ... wypływająca ... z decyzji przeznaczenia kwiatów zła , stosu nienawiści , lęku światła ... dzikie biesie kochające nasze bezsilne ciała oczy tortury marzeń , kwiaty...przykrył popiół... otwarta przyszłości bramo ... schodzę do ciebie ... ty mi powiedzieć możesz jedynie żegnaj ... ten którego po prostu nie było ... wartości , których nie ma wcale ! wznieść się na wyżyny świadomości dotrzec do najgłębszej chwili otaczającej dusze spojrzeć w tą otchłań i poczuć pustkę wtedy ogromna siła przeszywa ciało tęsknota za miłość ... uczucia odrzucone ... fala rozgoryczenia ogarnia umysł ... nowe skrzydlaste demony wirują ... sączą życie ... przeżartą niezaspokojonym pragnieniem wszystko umarło , szczątki bycia kruche wszystko tak bardzo boli niewidoczne !!! umysł zatruty jest , serce kona w bezruchu marzeń dusza cierpi co noc na nieczułą bezsenność ... dawne idee są już martwymi skrzydłami które odeszły dawno z nieśnionymi snami kiedy mgła przysłaniała oczy mokrymi łzami ... samotna walka ... kres ... wartości odeszły ... takie tam moje rozterki przed wyjazdem do londynu ....eh.... muszę narazie roztać sie z ukochanymi moimi piesiami :(